Απέναντι στις έκτακτες συνθήκες που διαμορφώνονται από την παγκόσμιαυγειονομική κρίση, πρωτεύον μέλημα των μελών της ευρύτερης πανεπιστημιακήςκοινότητας αποτελεί η διαφύλαξη της συνοχής και της δυναμικής που χαρακτηρίζουντις εκπαιδευτικές και ερευνητικές διαδικασίες του πανεπιστημίου.
Η αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας και των διαθέσιμων πόρων, οι οποίοι
αποτελούν λειτουργικά ενσωματωμένα στοιχεία στην καθημερινότητα των μελών
της πανεπιστημιακής κοινότητας, για την διατήρηση της σταθερής επικοινωνίας
και αλληλεπίδρασης μεταξύ διδασκόντων/διδασκουσών, ερευνητών/τριών και
φοιτητών/τριών αποτελεί έναν από τους άμεσους τρόπους που συμβάλλουν στην
επίτευξη του παραπάνω σκοπού.
Ωστόσο, είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί ότι οι εξ αποστάσεως πρακτικές, οι
οποίες υιοθετήθηκαν άμεσα το τελευταίο διάστημα προκειμένου να διασφαλιστεί η
συνέχεια των διδακτικών και ερευνητικών διαδικασιών του πανεπιστημίου, σε
καμία περίπτωση δεν μπορούν να αποτελέσουν την αποκλειστική μορφή άσκησης
του λειτουργήματός μας ούτε να ανταποκριθούν στις υψηλές προδιαγραφές και
στο πνεύμα λειτουργίας του δημόσιου πανεπιστημίου.
Πιο συγκεκριμένα:
• Η «εξ ανάγκης χρήση της τεχνολογίας» δεν συνιστά «εξ αποστάσεως
εκπαίδευση», όπως αυτή έχει διαμορφωθεί και εφαρμόζεται τόσο σε εθνικό
όσο και σε διεθνές επίπεδο (προσαρμογή και διαμόρφωση ανάλογου
εκπαιδευτικού υλικού, στοχοθεσία και μαθησιακή μεθοδολογία, διάδραση
και επικαιροποίηση περιεχομένου και τεχνικών κ.λπ.).
• Στο πλαίσιο του δημόσιου πανεπιστημίου, η όποια μορφή εξ αποστάσεως
εκπαίδευση οφείλει να έχει ως καταστατική αρχή της την ισότητα στην
πρόσβαση των ψηφιακών πόρων και εφαρμογών (συσκευή, σταθερή
σύνδεση, φυσικό χώρο για την συμμετοχή στις διάφορες διαδικασίες
τηλεκπαίδευσης).
• Η πρόσκαιρη και αδόκιμη χρήση ψηφιακών μέσων δεν πρέπει να θίγει την
ιδιωτικότητα των συμμετεχόντων και τα πνευματικά και εργασιακά
δικαιώματα των (μονίμων και συμβασιούχων) διδασκόντων.
• Οι παραπάνω πρακτικές δεν υποκαθιστούν την δια ζώσης επικοινωνία μεταξύ φοιτητών/-τριών και διδασκόντων/διδασκουσών, ούτε την πολύτιμη διαδικασία κοινωνικοποίησης μέσω των συλλογικών διεργασιών που προσφέρει η φυσική παρουσία στους χώρους του πανεπιστημίου.
• Τα μαθήματα-τηλεσυνεργασίας συνιστούν μια κατάσταση εξαίρεσης και σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να γίνουν κανονικότητα.
Στεκόμαστε με υπευθυνότητα απέναντι στις πρωτοφανείς συνέπειες της υγειονομικής κρίσης στην πανεπιστημιακή ζωή, αλλά είμαστε και σε εγρήγορση για την προάσπιση των καταστατικών αρχών του πανεπιστημίου. Προσβλέπουμε στην ασφαλή επιστροφή στους χώρους, τα αμφιθέατρα, τα εργαστήρια και τους διαδρόμους του δημόσιου πανεπιστημίου και στις συλλογικές μορφές μάθησης και έρευνας.
